İstanbul Sözleşmesişanlı aidiyet hamasisi satırından bir adım öte paragraf aç zaafiyete.. özgürce söyle kimliğini ruhuna ilikle büyülenmiş saç teliyle.. kadınlığa öykün veya bir empatiyi al kucağına salla sevgileri uyuturcasına.. şiddetsizi bağla kulağına sıkıca sar aklın yumağına.. insana baktığımda ilk gördüğüm şeydi gözleri kör bakışları hissettiğim ideoloji resmi hep flu hep aldatıcı hep avara kasnak hep sorgusuzdu yalanı epey oldu hüviyetimi sonsuza düşüreli ateisti okudum dışlamadım agnostiği içsel talebimle yitirdim kimlikçi hislerimi sordum erene Türk ırk değilse Yunan ne idi aleni bir şiddet uyguladı dışarlıklı bir psikoloji inançsızlığımı esnetti hem Türkî hem İslâmî mekân içi şiddet değildi İstanbul sözleşmesi özgürce korkmadan söylemekti dinsel-cinsel tüm kimlikleri hem görünür kılmak hem örgütlemekti LGBT-i’leri ve bil cümlesi hemfikirdi ve oyy ev ayoll-bizimdi// yalnız bir şey eksikti hesaplanmamış veya unutulmaya terkti ! bünyede yaralı bir bütündü etken ile edilgeni yani galat-ı meşhur alıcı-verici insan kimliği hem erkek çocuğu oluyordu ’adamın’ hem çocuğunun arkadaşı ile sevgili dokuz sütuna manşete değil h2rkes çürümüş kabuğuna çekilmişti yazmıyordu bunları İstanbul Sözleşmesi rezil edildi o insan ! anmadı adını kovdu partisi ne yazıldı yasak savmalı bir şiiri ne pervazında isyan i mgesi tümden sus oldu memleketin şairleri ve bir ’erkeği’ katletti İstanbul sözleşmesi... |
Anlam ve anlatım olarak güzel bir şiir.
Kutlar, selamlarımı sunarım.