ARDICIN KELİ
ARDICIN KELİ
Nerde bir kel görsen kaçasın gelir Nerde görsen ardıç keli bakasın gelir İnsanın saç dökerken keli Dal verir ağaçların kökleri Ondandır taş dibi ardıç öbekleri Kimi tavşana yuva kimi tilkiye tuzak Ulu ardıçlar köye biraz uzak Sanki bekçisidir dağların Yokuşa vurdun mu çözülür diz bağların Tepelerden aşağı bakınca süzülür gider gözlerin Ardıç kokusu sarar saçların Bir çomaç yudumlarken Şakırtısı gelir kekliklerin Şıkırdar ellerin Çiftetelli vurasın gelir Ayak yaylanır, bel bükülür Bedenin okşarken ardıç yeli Uyku basar gözleri Ardıcın dibinde biraz uzanasın gelir Ayrılık vakti, ayrılık zor gelir İbrahim ŞAHİN |