Tutmuş işte
Ezel yazmış yazımızı
Eğrimizi, düzümüzü Ebr-i seher kapımızı Çalmış işte bir kalemde Keşfetmeye aslımızı Keyfe keder kaygımızı Kirlimizi, hasımızı Dizmiş işte bir kalemde. Bir var bir yok şu alemde Hem sevinçte, hem elemde Dünya denilen seferde Karmış işte bir kalemde. Hakk’a ayan halimizi Demde tutup dilimizi Ölümüzü, dirimizi Tutmuş işte bir halede Zaman deyip sığınarak Akıl, mantık sıyırarak Kör, topal ve ağır aksak Tartmış işte bir kefede. Ruhumuzu, nefsimizi Yaratan hoş görmüş bizi Hiç bitmeyen kusrumuzu Silmiş işte bir kalemde... |