Şu Dünyanın...
Şu dünyanın bir yalanı da benim
Aşındı elimde ömür kalemim Yıkıldı iskelem, kül oldu ferim Son durakta bekler oldu trenim… Şu dünyanın bir talanı da benim Yağma yağma oldu gençlik günlerim Yola çıktığımda sendin emelim Rüzgâr çelme taktı, kırıldı belim. Şu dünyanın bir figanı da benim Hesap-kitabını yaptım günlerin Birikimsiz, sermayesiz dönerim Kuytuda bir tezgâh, boş boş beklerim Şu dünyanın bir serabı da benim Enginlere uzar, gider hayalim Zamanla erbabım, sus oldu dilim Hayat efsununda eridi tenim. Şu dünyanın bir hazanı da benim Dalım yaprak tutmaz, sarardı tenim Ne zevk duydum, ne şikâyet ederim Bir huzur gelmedi; hala beklerim… Şu dünyanın bir hissesi de benim Bilirim ki payidar olmaz yerim Gün gün erir, mecal bulmaz bedenim Korkarım ki gözüm açık giderim… |