İsteksizlik
Bu hal ruhun hangi mahzun duruşu?
Ne yaşam isteği, ne sona arzu Onca rüzgar eser, uçuramaz bir kuşu Ne ölü toprağı ne teselli yokuşu... Hazzımın süzgeci kırılmış gibi Tenime değmiyor artık rüzgârlar Sevgi bahçesiymiş, elem bağıymış Bu yangın yerinde can pazarı var… Etrafımda nice dostum yabancı Hayatın kırılmış, çökmüş sarnıcı Kimse dağıtmıyor gönül payını Soran da azaldı, dost-ahbabını Durgunluk çetrefil, coşku nasipsiz Her sabah siftahsız bir döngü başlar Yollar çok değişti, gidişi hissiz Dünyanın ritmine uymuyor kuşlar Vehim kadranının tonu değişti Gönüller çok katı sevmekten yana Haset hoşgörüyü bertaraf etti Pek az kaldı değer veren insana… |