Sıradaki kuzgun
Gidesim var
Sıradaki kuzgunu çağırın pervaz önüne Fişlerini çektim buzdolabının, ütünün, çay makinesinin Ödedim son faturasını telefonun Gidesim var Kilitledim cümle kapımı. Anahtarı mutlu cüce heykelinin ayakkabısına Hayal kırıklıklarımı halının altına Sakladım. Gidesim var Tüm değerlimi boynuma astım bir kırmızı iple Cebimde hiç kullanmadığım cümleler Kulağımda sallantılı tecrübeler Çorabımda saklı şehvetli anılarım Gidesim var Sıradaki kuzgunu çağırın pervaz önüne Kalırsam an daha İyi olmayacak. Olmayacak gitmesem Canım üçüncü derece yanık Kör dövüşünde mağlubum epeydir Kök dişimde hapsettiklerim firar planlıyor dilimde. Gece kuru boğulmalarıma tanık. Gidesim var Kuzguna vermeyeceğim adresi Bir kara kaldırım taşında ineceğim kanadından Yokluğa saklayacağım bedenimi Gidesim var Kuzgunum havalanınca pervazdan Arkamdan su dökün hercai menekşeme Bir beyaz mendil sallayın Geri gelmeyesim var Kuzgun saklısında kalasım, Hokus pokus ve puf diye Yok olasım. Gidesim var Sıradaki kuzgunu çağırın. |