Gizle düşlerini ya da düşle sadece düşle g/izlerini
Renginde saklı hangi mevsimse
Baharın da coşkusu hâsıl olan
Asılı kaldığın direklerin
Hele ki içre dönük dikenlerin

Beyitlerin efkârında salındığın kadarsın
Sözcükleri üflediğin kadar ruhundan sarkan
O hecelerle örülüdür
Hasretinle peşine düştüğün
Mubah bir esinti işte
Sevgi denen en derinde saklı hazinenin
Her zerresinde huzur duyan afili bir yürek
Mevsimin teninde
Dokunaklı bir şarkının da
Tuttuğun nöbeti aralıksız
Sürüklerken de acının hikmetini

Fısıltılar derlediğin
Yoksa en yüksek ses mi çığlık bellediğin
Efkârın müşfik varlığı
Acınla eşlik ettiğin kadar rahmetine evrenin
Mübalağa etmeden sevmenin
Eşiğinde göğsünde saklı bir beşik gibi

Şimdi topla öteni berini
En azından yığ dibine o ağacın
Hani gölgesine sığındığın
Hani dokunduğun ulu çınara
Aşkın aksi ile dolan içindeki mabedin çatısında
Doğan ay gibi
Eşleştiğin her yeni günde
Sivrilen bir diken gibi
Saplansın da acılar kökündeki neme.

İhtiva eden neyse aralıksız kaçtığın
Göğe müptela kuşun kanatları gibi
Uçuştuğun her zerrenle
Aşina olduğun bir özlemse
Dünün meali belki de hecelediğin adında
Aşka layık bir beste mi yoksa
Ç/ağladığın kadar vakıf olduğun

Varsın ya da yok
Kor olduğun kadar kör noktası bilinmezin
Sadece tevafuktur hani anda saklı olduğun
Eksik etme yeter ki umudunu
Daralan ufkunda geniş tut yüreğini
Sevgiden ibaretsin asla unutma