içime içime çiselenen yağmurdan kaçarken göğün ciğerini deşip çaldım şimşeklerini gecenin saçlarına takıldı bir an gözüm annesinden ayrılmış küçük kız çocuğu gibi simsiyahtan hallice.
bütün solukları poyrazdan miras kalmış dokunsan kan oturacak dizlerine sessizlikle oynuyor minik dudakları yağlı urgana asılı ısınmayan gülüşleri Musa dan sonra ilk kez yarılıyor elleri bulaşınca denizin mavisine.
genişlese az biraz içi kayın ağaçlarından yapılı salıncağa oturacak göz/bebekleri.
müebbet yedim göz yumduğum için kınaları yakılmamış çocukların kurban edilişine..
yüzü devrilirken yeryüzüne bulutlar ateş döktü kan kırmızı..
merhametleri intihar edenlerin salasını okumayın..
boyumuzu arşın arşın geçen veballe her çocukölümünde ben kundağa girmek istiyorum anne!
benim sözlerim yere düşmüş onun hisleri hücreye tekme tokat dövdüğüm toprak çürür gider yalın ayak..
hey çocuk!.. öte tarafta maviliklerde buluşma niyetiyle..
bütün düşlerimi yakın ve ben o yangınlarda ıslanayım..
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
kınasız çocuklar yalın ayak şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
kınasız çocuklar yalın ayak şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.
Ne acıdır ki; büyüklerin kavgaları, ülkelerin birbiriyle.olan çıkat savaşları sonucunda en büyük ve en ağır cezayı çocuklar çekiyor.Onların gözünden görebilseydik zaten, dünyada ne bir savaş olurdu ne de bir intikam ve nefret duygusu .
İnsan yaratığı en çok kendi türüne eziyet ediyor öldürmeden önce. Sevgi bence genimizde kodlu değil. En acısı da bizden zayıfa, küçüğe, güçsüz eziyetten daha hevesli oluşumuz. Böyle şiirler okuyunca şair, utanıyorum dahil olduğum bu türden. Her satırın ruhunu hissettim. Okurunuz olarak teşekkür ederim.
inanın bende utandım ilk defa yazdığım şiirden.. kız çocukları bu evrene bağışlanmış merhamettir. insanlık bu merhametten payına düşeni alabilseydi keşke..
Hiç ölmesin çocuklar. Çocuklar ölürse dünyanın kader saati yalpalar. Kıyamet bundan kopar. Çok etkilenerek ve duygulanarak okuduğum şiirinize tebrikler. Saygılarımla.
ACININ TARİH KİTABI YOK Şiirim ile eşlik edeyim Acılarına anıtlar diksen Bir bak...! İhtiyarlık bedenlerin hapishanesidir Bellek canlı değilse eğer Ya acının kölesi olursun Yada acıların efendisi.. Acıların çocukları Acıların kadınları ve kızları Acıların ana babaları Acıların oğulları Acıların kardeşleri Acıların aşk acıları Acının tarih kitabı yok
Sanatsal yönüyle estetik toplumsal yönüyle tepeden tırnağa ürpermetik, her dizesi, her bolümü birbirinden etkili ve güzel bir şiir yazmışsınız. Insani yüreğinize ve duyarlı kaleminize sağlık diliyorum.
Gunun şiiri bir yanımı alıp gitti...acının kaç kat altında kaldığımı bilmiyorum..ateş düştüğü yeri yakarmış can kardeşim kaleminiz varolsun şiirlerinizden selam alıp vermeyi seviyorum Saygilarimla
minik bedenlerimize kadınlarımıza kısacası ışığımıza göz koyanların ömrümüze zehir akıtanların merhametin ırzına geçenlerin önüne set çekeceğiz. yarım bırakılmasın hiçbir çocuğun masalı, ninnisi..
genişlese az biraz içi kayın ağaçlarından yapılı salıncağa oturacak göz/bebekleri.
müebbet yedim göz yumduğum için kınaları yakılmamış çocukların kurban edilişine.. niye utanacaksınız utanmayın övünün bile böyle birşiir yazdığınız için
senin gibi ey çocuk!
Anadan doğma
Günahsız gözlerinle .
Ne acıdır ki; büyüklerin kavgaları, ülkelerin birbiriyle.olan çıkat savaşları sonucunda en büyük ve en ağır cezayı çocuklar çekiyor.Onların gözünden görebilseydik zaten, dünyada ne bir savaş olurdu ne de bir intikam ve nefret duygusu .
...
Tebrikle ve esenlikle