“anla” madın değil miyorgun ve yılgın bedenimde hissettiğim amansız çırpınışlar sarmalamışken iliklerimi, kapatmışken kalbimi tüm açık denizlere, seni gördü,seni duydu,seni yudumladı, seni içti içinde kaybolduğum ben.. “Acı”yorum umursamaz duruşun, futursuzca salınışınmıydı sarmalanmış yüreğime inkişafın, sende sen olmaya iten beni, benden alışınamı hayıflanmalı, “Bil”miyorum. tüm farkındalıklarının farkında olduğuna mı yoksa bir var olana teslim olmuşken “n” tane bilinmiyenli bir denklemin çözümsüzlüğü gibi parçal hale döndürdüğün “biz”lerin “iz”lerine mi ağlamalı, “Anla”mıyorum. H.Ali Aydın 07.03.2008 |
Sağlıcakla...