Uzun Zamandır
Konuşacak sözlerimiz vardı,
yutkunduk kalbimiz kanadı. odadaki mumları söndürdük, Kelimeler eridi ruhumuz karardı. Nasıl tezâhür eder, ne bellidir. İnsan sırdır, saklıdır, bir gizdir. Söylediklerinden mi yoksa sustuklarından mı ibarettir? Klişe bir travma günlüğü bizimkisi, bulutlu hava, yağmurlu bir akşam. Sözleri israf etmeme yeminlisi, insan çünkü konuştuklarından bin pişman. İçimizde bir kanser gibi büyüyüp gün yüzüne çıkmayan ve kahpece karanlıkta saldıran bir canavar gibi kolladığı anları varmış travmaların. Eskiden konuşacak sözlerimiz vardı Onları yuttuk boğazımızda kaldı! Dilimizin tam ucunda içimizin içinde Bekliyoruz uzun zamandır... Zeynep Zuhal Kılınç u |