MAVİ HÜZÜNDÜR
Uzun zamandır mavi yangınlarda yanıyorum
Mavi hüzündür biliyor musun? Yağmalandı gül bahçemiz rüyamda Hangi iklimde cenneti hisseder insan, bilirim! Elimde cennet elması varken, cennetten kovulacağımı da biliyorum! Attığım sloganları kimse duymuyor artık, kendi boşluğuma bağırıyorum, avazım çıktığınca. Varoşlardan sesim yankılanıyor Ya da ben öyle resmediyorum belleğimde Resim işi i mgedir, ütopyadır, Tıpkı bulutların yol alması gibi Yolcuyuz, nereye düşeriz bilinmez Yağmur mu oluruz, dolu mu? O yüzden tarih koymadık ömrümüze Epeydir ekmekle şarabı aynı şiirde yazmıyorum Mutluluktan ağlayan pek azdır bilirim Gözlerimdeki alevden kalbime süzülen acı, belleğimde konçerto çalıyor Geçmiş resimlere bakınca, bilincim yüreğimi yargılıyor. Hüseyin Taşdemir |
Bilinç de handikapını yaşıyor, tıpkı olup bitenler gibi... Sadece susmak ve seyirci kalmak düşüyor buğüne...
Sadece şimdilik..!
Yürekten tebrikler i mgeleriyle sorgulayan ve düşündüren şiire...
Saygılar, selamlar, efendim.
Tüya tarafından 8/1/2021 6:28:45 PM zamanında düzenlenmiştir.