GERÇEKTİ TÜM ACILAR
Bulutlu havalarda güneşi beklerdim
Ayakkabılarıma sızan yağmurlara küserdim Bir dost selamına eski günlere giderdim Taş duvar evimizin camından, yıldızları sayardım. Sevdadan bahsederdim, sonra acıları sıralardım Gerçekti tüm acılar İçerden söz ederdim Mektuplarım tek tek taranırdı Sakıncalı sözcüklerin üstü karalanırdı Ana avrat düz giderdim Yırtılmış zarfa bakınca, Pul olmayı düşlerdim! Böylece tek başıma voltaya çıkardım. Hüseyin Taşdemir |