Gelsen
Bir gelsen, bir gelsen!
Gökten inen yağmur gibi, Üzerime insen Islasan, ıslasan, Sırılsıklam olsam, Bir gelsen, bir gelsen, Gözlerime mil çekip, Beni kör ederek dağlasan, Bir gelsen, Pencereden içeri girip, Umuda rakı içip, Boynuna sarılsam, İçmeden Seninle ağlasam. Bütün komşular baksa... Manyak mı bu adam? diye Bütün dostlarım saçmalasa... Bir gelsen, bir gelsen, Geceyi tam orta yerinden, İkiye bölsen! Senin Ugruna ölsem, Sanma ki, Bir hiç uğruna ölmüsüm! Vardir ölüşümün bir sebebi, Sanma ki, bu ölüm, Bir kaç leblebi... En güzel mezesidir, Ev sahibi rakı Bir gelsen, ah bir gelsen, Serzenişlerime kulak verip, Beyoğluna uğrasam! Sonra Limonlu Bahçe’de otursam Bir kadeh, bir kadeh daha, Icip boynuna sarılarak ağlasam! Gecen ömre inat, Bin yıl daha yasasam! Senin hasan hüseyin’in – 21.01.2015 |
Güzel bir şiirdi, beğeniyle okudum. Nice güzel şiirlere diyor, Şair Arkadaşımı içtenlikle KUTLUYORUM...