ONLAR…Kattınız önüne beni yalnızlığın, Vardığım noktalar çürük. Uğramaya kıyamadıklarım mıymıntı, Bilakis hak etmişim gibi, Elde ettiklerim, elde kalanlarım kırıntı Nicesi bir tarafa kalsın, Kendileri bir hengâme çukurundalar, Gördüğümde sanki birer rastlantı.. Uygun düşmez ama söyleyeyim, Bana tesirleri sadece bulantı.. Gömüldüm sessizliğe kabarıyor gölgem, Yollar “Muş Muş,” yollar “yokuşmuş,” Kalma kusura Esra’m, Emine’m, Seçtim kendimce bir yol gelemem. Durdu beynim, düşünemiyorum, de ki niye? Baktım yalnızım çektim benden yana fişi, Düzeltmek için gelsen de umursamam, Kaldıramam başka yüklüyüm, takma fişi.. Aldılar, Götürdüler benden bütün yaşam sevincimi, Ne kullanabiliyorlar, Ne de yaşayabiliyorlar. Onlar, Sadece çalmayı biliyorlar.. |