Üzüm taneleri gibi boncuk boncuk bir saklımda birleşsek
Kimimiz Laz, kimimiz Kürt, Türk, Çerkez. Ah ne güzel desek!
Görmede, anlamada, tanımada, yürütmede tanısak tek tek
Oflayıp puflamadan, tüm güçlüklerde merkez kendimiz saysak

Atom gücüne gerek yok. Birlikteliğimiz yeterde artar bize
O tanımayı, birleşmeyi, kabullenmeyi istemeyenler gelirler dize
Bu koca ülkede, zorlukları aşarız, çıkarız düze.

İkide bir karanlıkları hâkim ediyorlar bu ülkeye, niye?
Zayıf kalsın, gelişmesin, emperyalizme muhtaç olsun diye
Yazık, yazık! Kimi hâkim güçlerde uyguluyor, doğru diye.
Ya bizler, çokluk, bildiğimiz halde karşı durmuyoruz, niye?

Olmaz olmaz! Doğru değil emperyalizme uşaklık etmek
Bu uşaklık, bu halklara doğrudan ihanet etmek, demek
Yok öyle, bu güzelliği çıkar için peşkeş çekmek.

Bilin beyler. Dar kafalılar. Farklılığımız zenginliğimizdir.
Kabul etmeseniz de, savaşsanız da, bu ülke hepimizindir.
Sizin vazifeniz ele yapıştıkça temizlenmesi gereken bir kir
Kabullenmesek birbirimizi, kin ve nefret yüreğimize birikir.

Hür yaşamak, zengin olmak, bilimle, üretimle olur.
Kabul etmeyen, okumayan bilmeyen pişman olur
Kabul edersek birbirimizi, bu pis savaşlar son bulur.

Teyyar DUMLU