Sürsün onca cefa dert,
Bir başıma kalmışım buralarda lanet.
Turnalar da yok. Selam salacak bizi özleyenlere,
Uzadı aralar uğramadığımız yerlere,
Hiç gitmesek cesedimiz gider elbet.

Fırsat mı yoktu?
İstem mi kalmamıştı?
Gitmeye, görmeye istek mi azalmıştı?
Hani ya kalbim oralarda nasır tutmuştu?
Doymayan karnım nasıra nazaran doymuştu.

Uzaklar daha uzak oldu o topraklara.
Deli dolu, çocukça koştuğum o çayırlara
Elimle dürdüğüm evim,
Dibinde gölgelendiğin duvarlarım
Her biri yabanda oluşumu biliyor,
Geçte olsa,
Gelme mi, görmemi gözlüyor.

Bense,
Ne apartmana alıştım
Ne kalabalık sokarlara
Son model arabam var amma,
Sürmeye yok param
Eh işte ahmaklığım, gücenmem kendime,
Elimde olsaydı şimdi o param
Düşseydim o yollara
Varsaydım o tarlalara
Yeniden yeni ürünler ekip deneseydim.
Ah, o zaman
Kene mi ısırdı, ısırsın.
Ama kendi evimde, kendi toprağında kalaydım.
Orda/oralarda öleydim.

Teyyar DUMLU