Askıda hep senlen benim sözlerimiz.
Neden küskündür bir yanımız bir yanımıza?
Hani çirkinlikleri unutacaktık? Konuşmuştuk hani..
Şerri de vallahi iyiliği de billahi bu köşede,
Bende yanlış yok, inan o yandan bu yanımıza.

Bir rehavet çöküveriyor üstüme her nasılsa
Birden çaresizleşiyor elin ayağın benden yana..
Silip gidiyorsun o boşluğunu doldurduğumuz kıymetlerin.
Sen çürük bir elmayı oynuyorsun
Benimde/benden de çürümemi.
Sonra
birden
Bir nazlı gelin oluyorsun elimi tutarak sonra
Be hey nazik yanım!
Kırılmayan
Beni bolca kıran söğüt dalım!
Çok kabasın,
İnce göstermeye çalıştığın yanınla.

Ben sofrada sıkıntı
Cafcafta yangın olsun istemiyorum.
Senin böyle olmadığını biliyorum.
Gel de haram etme
çiçekçe açacak yanımıza vuracak hayatı!
Azıcık..
güzel durmaya,
düzgün konuşmaya dur azıcık..
Zor mu geliyor olanı kabullenmek?
Var olanla gelişecek gelecek ağır olsa (da)
Devamı zor mu?
Devamda dursa da..
Zorlukları tanısak beraber,
Yenmeye de kalkışsak beraber.

Haydi oradan!
Sen ne meleksin?
Ne ben temiz bir yaratık?
İkimiz de tertemize gitmeye çalışıyoruz besbelli,
Beni zorlamalardasın,
HAYATI MASRAFSIZ, RAHAT BİLMELERDESİN.
İşte ikimizin farkı
Benim emeği sevgi ile birleştirme gayretimden,
Seninse bundan haberin yok, apaçık belli.

Teyyar DUMLU