Sen Gidince II
Sen gidince
Ben öksüz kaldım Yüreğim yaralandı Ağladım! Bundan başka çare bulamadım! Sus dedimsede gönlüme, O bana dediki; ‚sana ne?’ Hüzünle bu benim acımdır diye Sen gidince! Bilmiyorum şimdi Acaba teras ne halde! Ben de bir daha Uğramadım Senin tam otusekiz yıl yasadığın O küçük kente! Sen gidince! Bir daha açmadılar, En sevdiğin çiçekler bile Kalınca yaslar içinde! Sesler kalmadı Şimdi o evde! Kimbilir ya o sokak ne halde! Budattığın çam ağacının gölgesi Bile seni özlüyor Hissettigim düşlerimde! Ne çok yok olup gittim Sensizliğin derin hüzünüyle Yenik düştüm, Hazmedemediğim acıların Boynumu büküşüne En sevdiğin bir kaç tabağıma Baktım Geçen yıl bu gün yediğimiz Yemek niyetine! Bir defa değil, Defalarca öldüm Sen gidince! H. Hüseyin Arslan - 04.01.2020 |