Sırdaş bir iklim ısmarla, hafız: dünlerin hatırına hala kabul gördüğüm bir de meclis hem sözcüklerim tütün kokar hem de tütün basarım yaralarına evrenin ve bıçkındır benim yüreğim görünen ne ki, hafız?

Endamlı bir masalım ben: bilemezler.
Söğüt dalında gezgin bir rahmetim hem
Sevdanın menşei saklı genlerimde
Babamın tek kızıyım
Aşkın ılgıt ılgıt estiği memleketin yıldızıyım.

Ay da benim güneş de:
Gülümsememe tek şahit Rabbin hikmeti
Göğsüme konan kelebek
Nadide bir semazen dönenen
Ah, başım dönen ve döndüren gezegeni
Asılı kaldığım şu gök kuşağı
Bilemezler de beyazın ta kendisi.
Kararan ne tenim ne alnım
Al yazmalı bir masalda kala kaldığım o zemin.

Her kuşluk vakti uğurlarım mevsimi
Bir ikindide düşer yolum kendime
Mısralarım kanamalı
Lakin kara değildir ne matemim ne gölgem
Renklidir benim acılarım:
Bilemezler, hafız:
Hadi, sen anlat benim yerime
Sonra da dik dikebilirsen patlayan dikişleri.

Yâd ettiğim mi yaren bildiğim mi?
Yana yakıla yaşadığım ve yaşattığım bir gizem mi yoksa?
Tefe konduğum durduk yere
Rafa kaldırdığım yüreğin de meddücezri
Hem şafağım atan şafağımdan uzanan bir hale
Hem de şakağıma dayadığım o namluda
Saklı sok kurşunum:
Elbet, divane ruhum
Sözcükler ne ki, hafız?

Ben söylenmemiş bir sözcüğün ta kendisi
Üstelik o kırık sayaç
Üstelik o kalın lügat
Varlık ne ki, hafız?
Bilmezler asla bilmezler:
Ben ki yokluğun ta kendisi.

Melun bir resim
Edası bol keseden haşmetli bir esin
En çok da ilham perim iken sevdam
En çok göğün tentesine konan kuşlarım
Mecazi bir aşkın ta kendisiyim, hafız.

Ne bir rakama denk düşerim
Ne de üzerine serildiğim o rakım:
Elbet ulaşılmaz bir nefere sadıktır içimdeki mazlum.
Kör noktam her kör hece
Kör değilim hem ezelden.
Azıcık saf ve zalimdir kimi zaman içimdeki perim
Elbet zulmüm kendime
Bir hevesle düşmüştüm ki yola hem…
Bir de öldürdüğüm nefsim, yeminle:
Elbet olacak farkım şu yaşayan nesilden.

Hutbelerde dolaşır ruhum
Rutubetli mevsimleri hiç de sevmedim.
Azıcık limoni hava ve yüreğim
Üstelik bir ömür, hafız:
O kesif sessizlikle yargılandım defalarca
Ket vuran mutluluğuma hangi zalimse
Ve yorgunum, hafız
En çok da içimde saklıdır eşrafım
Kaygılı mizacımla salındığım bir akasya ağacı adeta
Düşlerimi serptiğim şu zeminde saklıdır
Bunca bilinmezin de uğruna savruldum bir ömür
Varsa yoksa s/avunduğum doğrularım.

Meşrebi neyse evrenin
Mehtabın esefinde içtiğim
Yıldızların efkârına şahit Yaratan
Ve ay yıldızım kadar vakur ve uludur rabıtam
Rabbin emaneti canıma etmediğim
Eziyet de kalmadı ezelden
Varsa vaktim, hafız
Haydi, firar edelim artık
Sen, söyle benim yerime hafız
Varsa eğer hayatın tutulacak yeri
Yangının da mağdurudur mabedim.

En çok düşkünlüğüm hüzne
Mademki Rabbimin eseriyim
Mazur görsün beni geçmişim
Hala da geleceğine tutuklu bir me(ş)ale
Denk düşen bir şiirden çok çok fazlasıdır söylemediklerim
Haydi, sen söyle hafız ne varsa dile gelmeyen.