‘’…ve en yorgun yerinden kırıldı ayna
Ayna pusluydu bunca yıl nice sır taşımaktan
Kırılmanın sesini duydum ve onu getirdim sana
Unutulmaya geldim işte onarılmaya değil.’’(A. Telli)

Bir lahzada saklıyız:
Ben ve şehir ve de şiir.
Yoksa acının laktozu muyuz?
Sözcükler ise
Yangın yeri ve tüketilmişliğin
Aşk dolu tebaası:
Elbet sökün eden bunca acı ve hüzün
Neyin nesiydi zaman ve yalnızlık peki?
Kış güneşine hasret kaldık üstelik
Hem de ta şimdiden.

İstanbul’un hangi ayağındayım sahi?
Sahici mi yoksa değil mi bu rüzgâr?
Ruhuma sahip çıkıyorum
Sahipsizliğimi sahiplenen evren
Gölgemle aram iyi bu aralar
Sözcüklerim, ah, sözcüklerim yok mu?
Yoksa kitapların rahminden de doğdum ben?

Atıl bir yürek derken bir tane daha
Nadasa kalmış şarkılardan yaptığım çıkın
Elbet mevsimin yaşı ve rüzgârı
Büyüttüğüm kadar gözlerimde sair hatırayı
Dünüme kefilim hem.

Nazenin ruhum kat çıktığım
Olsa bile ufkum
Aslında ta başındayım yolun.
Varlık katsayımla muhatap hiçlik
Ölçüsü olmayan bir düşün de izafi duvarları
Kilit vurduğum yürekten
Firar eden o doku ve koku.

Yanlışıma haizim
Üstelik doğrular iken tek hazinem.
Göğün kayıp yıldızıyım kimi zaman
Bir çiçek olmakla iştigal küflü resim
Saklı tuttuğum atim ve mazim
Şimdi sözcüklere sığındım
Öncesinde devasa bir çukurda debelendiğim
Sözüm ona mutlu ve huzurluydum
Görünmeyenin aksine.

Sırlarım var ya da yok.
Bazen kırıldığım ortadan
Bazen sırtıma saplanan ok.
Mevsimin de nefsi mi olurmuş?
Hem de en alasından:
Yağmurun güncesinde yazan rahmetin de alası elbet
Pervazında güneşin içime dolan nem ve rüzgâr.

Mevsimle özdeşim hemen hemen
Latif bir esinti
Önünü alamadığımsa yüreğin
Kalemle muhabbeti.
Tam da dokunmuşken uykuya
Canlandığım bir zemin
Canımdan çok sevmekse nasıl da elzem
Nokta atışı yaptığım her acıda
İçimde büyüyen o devasa açı.

Varsa eksiğim
Olmaz mı taşan yüreğimden?
Kanıksadığım her gün
Şerh düştüğüm bir yeminde saklıyım hem
En alasından aşkı diktiğim
Yanık yüreğim ve tutuk nutkum
Açılan her parantezde saklı ufkum
Bir selam çakıp da veda mı etmeli yoksa yalnızlığa?
İzdiham yeridir yüreğim
Açılan kapıdan girdim bir kez madem.