Sabahın kızıllığında koptu,
Tufan
Yığınlar altında kaldı,
Titredi yaprak
Bir uğultu yükseldi
Sönmüş bacalardan

Bir yığın insan
Bir yığın savaşçı
Üniformanın ardı
Kin tutan bakışlar
Bir iki çığıltı
Bir iki küfür

Bir alev topu
Parıldadı
Dağlarda
Tutuştu;
Ağaçlar, evler ve taşlar
Kıvılcımlar yayıldı
Ateşten bir sele döndü
Aldı
Ne varsa
Sürükledi
Cehennemin kıyısına
Çalı çırpı gibi
Kum taneleri gibi
Bahçeden yuvarlanan cevizler gibi
Savruldular
Vuruldular
Dipsiz derinliklere daldılar
Solukları kesildi
Takatleri tükendi
Var güçleriyle haykırdılar
Sesleri duyulmadı

Bir annenin çığlıklarında
İrkildiler
Ağlayan yetimleri gördüler
Ölü kelebekleri gömdüler

Güneşin nuru küçüldü
Yavaşça söndü
Sesler çığlıklar kesildi

Ateşi yuttular
Kalpleri yandı
Ölüm fırtınası
Her yanı sardı