BEYAZ SAÇLI KADIN
Bilmediği bir sesi vardı
Pencerelerin Dökülen teselli yapraklarıydı Beyazladı saçları Dilsiz kaldı elleri Yaralı bir umut oldu pencereleri Beyaz saçlı kadın Gaz lambasıyla aydınlatılmış Alçak tavanlı evinde Yavru köpek bakışı Gözlerinin içinde Hatırladı Çirkin esmer tenli bir kızdı Ürkerek baktı Gülümseyen geceye İki, sokak ötede Gelin oldu saatin tükenmişliğine Baharın cıvıltısı yinelendi Asmalar fundalar yeşillendi Oysa yalnızlığı kaynar su Fokurdar içinde Ruhunun girdabı Döndü Kısır döngüye Beyaz saçlı kadın Alçak tavanlı evinde Kolonya ve pudra kokusu Evinin her yerinde Hatırladı Dudaklarında tebessüm İçinde derin acı Kendiyle konuşup Kendine söyledi: Nasıl bir oyun Oyunsa İçindeki acı tanıdık Aşk mı? |
Güzel bir şiirdi, beğeniyle okudum. Nice güzel şiirlere diyor, Şair Arkadaşımı içtenlikle KUTLUYORUM...