Ölüme Yenilidim
bir sabahın ya da bir akşamın
ufkunda... sessizce yakalandım açılmayan bir karanlık yolda ölüme yenildim, doğumdan hemen sonra çıkardığım “aga aga” sesleri arasında, ... alıp götürdüler salacamı sessiz ve sedasızca ... bütün bir oymak arkamdan yas tuttu bana. ölüme yenildim kendi hücrelerimin büyüyen dokusunda daha ilk adımımı atarken avluda, birileri bağırdı arkamdan “aman dikkat et” diye bana huzuru bulamadım, hep boynum bükük, gülmedi yüzüm işte ben de ölüme yenildim davudi seslerin sefasında, ağır aksak tasıdılar naaşımı adımın yazılmadığı bir taş arasına kuşlar döndü durdu üzerimde fani dünya çevirdi daha yaşarken hayatımı yazılmış bir drama gönül yaralı nere gitse çeker kendi zincirini, ölümde şimdi hesaplaşma zemini ölüme yenildim bilir misiniz ey dostlar ... ben “Kıvırcık Ali” ydim. hizmet eri olarak gelip cihana uçup gittim, hiç yaşamamış gibi durmuştum divana, kapıcısıydım cihanın ölüme yenildim bir şafak arasında ... Bizi üzdün be, KIVIRCIK ALI CANIMIZ - “Isırgan Otu”. ISIKLAR DA UYU-YILDIZLAR YOLDASIN OLSUN . Hasan Hüseyin Arslan, 11.01.2011. Yeni yıla böyle mi başlanır be gardaş. |