Uyanıyorum yeni bir güne,,,
Gözlerim kapalı
Nokta kadar... Virgül gibi kıvrıldım Hiçim Yalnızım Sessiz ve suskunum Ìçim dışıma vurmuş Yüreğim avucumun içinde Ìçim titriyor Kayıtsız, şartsız Kendimi karanlığın ortasında vurdum Tam teslim tüm varlığım Ardı gece Her zaman milyon düşünce Geçer beynimde Şu an... Dingin, sessiz herşey Zaman durdu Kimseler yok Düşünecek hiç bir şey de yok Yıkıldığım anda Tüm acı gitti Cenim gitti Alnım secdede Temasın serinliğini yaşıyor Avuç içlerim sızlamıyor artık Gözlerim kapalı Bükülüp kaldığım anda Yükseldiğimi hissediyorum Bulutsuz gökyüzüne Öylesine birikmiş ki gözyaşlarım Yağmuru ben yağdıracağım Yavaş yavaş Yürek şehrim sellere teslim Direniyorum bu kez Kalbimde bir kesik acı Acıyor yüreğim Kelime kelime yazıp çizdiğimi Siliyorum... Derinlerde, en içinde Bir gün dibe vuracağımı biliyorum Bırak tutma zamanı diyorum Bırak aksın akışına Bırak tutma kendini Bir yaşanmışlık izi yüreğinde olsada Dışı renkli, içi simsiyah zaten Dışı dolu, içi bonboş Çizgiler birer birer siliniyor Zamanımız geçmez bizim Tüm saatler dursun Gerilme hatları döşeniyor Yüzümün her yerine Nefes sayım gitgide azalıyor Her gece Ölümlerden dirilir gibi Uyanıyorum yeni bir güne Oysa yaşamak ne güzel Sevay |