Tescillenmiş coğrafya/KaderŞiirin hikayesini görmek için tıklayın Hikayelerin sonu nasıl biter bilinmez de
başı hep çocukluktan b / izlerdir. duyduğum imgeler, yersiz bir tümcenin başında geldi katlanılan yaralarla birlikte çünkü çoğu zaman kanatır yaşamın avuçlarına sır gibi dökülen kelimeler hatta bir çocukluk travmasıdır derinlerimizde de değil hayatımızın en merkezine yerleştirdiğimiz küfürden farksız cümleler ki hep de en sevdiklerimiz acıtır bir yabancı düşünmez ki zaten işte öyle’ bazen bir kelime bazen bir cümle yeter yolumuzu çizmeye *** mesela sizler tanır mısınız bizi burda her birimizin bir hikayesi vardır sadece anlatmak yeterli gelmez g/özlerimize de bakmanız gerekir dinlerken bizi mesela gece çökünce şehrin karanlık bağrına kilitli kapılar ardında neler yaşanır bilinmez kimi duvardan şen kahkaha sesleri yayılır kiminde ise "kurtarın beni" dercesine çığlıklar yükselir hatta sonra da "bu gürültüler her aile de olur" denir böyledir bizim buralar parası olanın bile çok derdi vardır belki de en çok onun sırtındadır şu koca dünya kim bilebilir ki parası olmayanın da derdi geçim olur hep bir de mahalleden geçerseniz görürsünüz parkta ki kafası güzel gençleri onlara bir el uzatmak yerine horlarsanız sizler nasıl bizden olabilirsiniz ki derdi çoktur işte burdaki insanların belki sizler bilmezsiniz ama her gün her saat böyledir böyle geçer zaman ’geçmeye geçmeye’ Sonra da ölürüz işte her gün her gece yavaş yavaş |
Güzel bir şiirdi, beğeniyle okudum. Nice güzel şiirlere diyor, Şair Arkadaşımı içtenlikle KUTLUYORUM...