akşamüstüne doğruİnanmak kadar güçlü bir umut geçiyor içimden Sonsuzluğun renklerine küçük bir fısıltı Hakikatimiz; inancımız, bağlılığımız bir şeylere Son demindeysek belki de yaşamın İnsan olmak da faziletli Bir suskunluk geçiyor bugün içimden Akşamüstüne doğru şöyle loş bir ışıltıyla değen Halimiz, dünden az biraz soluk Hiç olmadığı kadar sarsılmış duygularımız içimizde Parçalanmış bir şehir Ayrı ayrı sandallarda geziniyor çocuklar Bir denizdir umutları Mavinin en güçlü tonu Bir vedaysa eğer düşüncelerim Tanımadığım bu duygular ve hayatın "her şeye rağmen devam ediyor olması" sırrı Yüreğime dokunan acıları, hafifleten bu huzur Yeniden varoluşun en güzeli İnanmak kadar güçlü bir umut geçti içimden Dağlara, denizlere Memleketimin tüm güzelliklerini saran bir umut Aç kapılarını o en güçlü renk Eşitliğin güneşine Canıma dokunmadan hakikat |
hakikat
yalnızlığımıza göçten ibaret..