Ne Kalmış Bize
sesler yakınlaşınca korkuyorum
oysa bütün kötülükler şimdi uykuda ve bahçelere sığmayacak kadar özgürüz bütün gürültülü gündüzler sona erdi içimi karıştırıyor karşıdan kalkan kuşlar bir yol bulup geri gelecekler duygusu suskunluğumu koruyorum hala şimdi an ve ay mırıldanıyor şarkımızın karanlığını anlamak için yorulmaya gerek yok açalım sayfaların arkasındaki yarını ağlayıp bakalım özlemlerimize ruhların göğe serpilmesinden ne kalmış bize koşup sarıldım hiç bitmeyecekmiş gibi uzuyordu gecelerin yalancısı danslar dönüp durdu aydınlık dudaklarda sonsuza dek o maviliklerde kaldık. |