.
.
.
.
.
.
Döküldüm!
Ağrısını
Yükünü taşıyamayan karınca mı olur? Demeyin ..






Kurutulmuş seviyor artık yürekleri insanlar
Nefes
Hareket
His
Gerek yok.
Zîrâ bi anlamı yok.



İsyankar harfler kaçışıyor şu an dilimde
Kelimelere yakalanmamak için.
Yutkunabilsem geçer belki
Belki de onlar beni yutar, kim bilir. .



Suç mu, suçlu mu daha kötü
Bilemedim
Yazdım ulu orta her yere
Yazdım
Yazdım
Geçmedi.
Üzgünüm.
Kırgınım.
Ben, kurutulmuş bir kalp için alfabeyi öğretmedim dilime
Harfler
Güzel anlamlara gelmeliydi
Sıcacık olmalıydı
Nefes olmalıydı.
.
.
.
.
.
Aysız oldu
Her gece " kendi kendini doğuran kadın "
Her sabah " kendini emzirip yeniden büyüten kadın "
Nerdesin?
Nerde?
.
.
.
.
.
.
Yılgın artık sabahlar, sütten kesilmiş
Geceler takatsiz, ölü doğuruyor her defasında
Tekrar
Tekrar
Üzgünüm.
Yetemedim sana
Yitirdim ne varsa
Yükümün altında ezilen karıncayım
Kurutulmuş istemiyorum bu kalbi. ..




Aysz