YOBAZA ŞİİR 1
YOBAZA ŞİİR 1
Biz bu bayrak uğruna, Nice şitler verdik. Her karış toprağına, Kanlarımızı serptik. Her kim ki bu vatanın, Bir karış toprağına, Elini uzatırsa, Ot tıkarız canına. Ahmed’im,Mehmed’imin, Aziz şehidlerimin, Canları,kanlarıyla, Kurduk Cumhuriyet’i. Ey gafil,ey zavallı, Ey örümcek kafalı. Yabana atma sakın, Söylediğim lafları. Mustafa Kemal’ime, Küfretme pis dilinle. Yatıp kalkıp dûa et, Sen ulu önderime. İngiliz mi,Yunan mı, Fransız mı,Alman mı, Acep hangisi diye, Çok arardın babanı. Bayrağını,Vatanı, Tanı artık ata’nı. Unutma bu toprak da, Kefensiz yatanları. Önderime küfretme, Dinimi âlet etme. Kendi çıkarın için, İnsanları sömürme. Uyan artık uykudan, Uyan ey gafil insan. Dini partileştirme, Allâh’dan korkuyorsan. Müslümansan gerçekten, İbâdet et gönülden. Din ve Devlet işini, Ayırdet siyasetten. Başı açık gezene, Rakı,şarap içene, Cami’ye gitmeyene, Hakaret etme öyle. Günahın en büyüğü, Şehid’e küfretmektir. Unutma ki, Ata’mda, Hem gazi,hem şehid’tir. Yahyâ Sâlih Altındağ. İstanbul. |