BİZ
Biz! Kül tozu şu yolların yalın ayak yolcusu,
Hasret kokan gurbetlerin iki sıla elçisi. Her gecenin seherinde gözlerimiz buğu, yaş, Kader aynı,keder aynı, bilemedim arkadaş. Biz! Yamaçlara sarılmış, inadına zor yokuş, Körpe çalı kuytusuna yuva kurmuş iki kuş. Ufkumuzu,düğüm düğüm namert ehli bağlamış, Kötek yemiş, koğu yemiş,hep anamız ağlamış. Biz! Elif gibi, zalime gölgesini eğmemiş, Bir çif Turna, tellerine bahar yeli değmemiş. Sen! fukara mert babanın başı boydak sızısı, Ben! Mülteci bir ananın asi yetim kuzusu. Yârim! geldik gidiyoruz dallar yemiş dolmadan, Gâm yükünü yediyoruz, Emânetçi gelmeden. Arap saçı içinde dik, dimdik duran iki baş, İlmek ilmek kördüğümüz ,çözemezler arkadaş. |