mezar taşına adım yazılana kadar
ölene kadar seveceğim seni
yüreğim ölene kadar aşk ölene kadar dünya ölene kadar ben ölene kadar gece ile gündüz ölene kadar mezar taşına adım yazılana kadar hayatın içinde yaşıyordum ama yokluğunla savaşıyordum ben gittikçe sana karışıyorum elim sana karışıyor yüzüm sana karışıyor kalbim sana karışıyor tenim sesim nefesim yüreğimdeki manzarada senin resmin var ellerin var, gözlerin var saçların var hayallerin umudun geleceğin git gide kalbimde sevgin taşıyor taşan sevgimi nereye koyacağımı bilmiyorum odama sığdıramıyorum caddelere, sokaklara sığdıramıyorum bulutlara, denize, martılara dünyama sığdıramıyorum ölüm gelse ölüme de sığdıramam ki ölüm gelir beni alır seni yinede yüreğimden alamaz ölene kadar seveceğim seni kuşlar ölene kadar, yağmurlar ölene kadar mavi ölene kadar ağaçlar, çiçekler şarkılar, şiirler ne zaman özlemeye başladım bilmiyorum ne zaman nefesim kesilircesine bekledim ne zaman umuda direndim yokluğuna direndim işte o zaman içimde sen bir çocuğun doğumu gibi doğuyordun ölene kadar seveceğim seni yüreğimin sen tarafından vuruluncaya kadar hayallerim tükenene kadar umudum bitene kadar dağlar, taşlar yok olana kadar okyanuslar kuruyana toprak kül olana can tükenene kadar mezar taşına adım yazılana kadar seveceğim seni ibrahim dalkılıç 14.09.2020 22.22 izmir |
Yürek pır yara almış
güzel şiir
Tebrik ederim