üstümüzde bir özlem
kış kadar soğuk duruyordu
denize hasret
maviye hasret kalmış gibiydik
dağlara
yollara
yaşama
ölüme

bir bıçak kesiği gibi
bir kelimeye hasret
bir kelimeden ölmüş gibiyiz
sımsıkı tutunmuşuz umuda
umut karanlık
kalpler yaralı
gözler yaşla dolu
beklemişiz güzel günleri
güzel gülüşleri
güzel gözleri

art arda sıralanmış vagonlar gibi
bir özlemi sırtlamışız
oysa kalbin alacağı yük
bir sevda ağırlığını geçmiyordu
bir sevda dediysem
bir dünyanın yüküne eşitti bu

avazım çıktığı kadar susup
kendi sessizliğimde boğuluyordum
ve anladım ki
bu dünyada tek başınayım
tek başına
kendi kendimle yaşıyordum
bir serçenin çığlığı kadar mutluluk yetecekken
bir özlemin bırakmış olduğu acıyla kalmıştım ortada
ne yaralarımı saracak bir el vardı
nede boynuma sarılacak bir dost

şimdi kalbime dokunsam
ki dokunmaya korkuyorum
beni boğacak kadar kusacağını biliyorum
yalnızlığını kusacağını da
bir özleme hasret kaldığını da
gecesinin gündüzünün olmadığını da
her gece ağladığını
her sabah güneşsiz kaldığını

bazen bu dünyada var olduğumu unutuyorum
yaşamak var olmak mıydı onuda bilmiyordum
yüreğimi yargılasam
ömür boyu beni hapse atar
suçu üstüme yıkardı
oysa ben yüreğimi taşımakla mükellefim
acısına ortak değildim
sevdasına da

sensizlik yine tutuklamıştı beni
gecenin en karanlık saatlerine mahkum etmişti
yıldızları kalbimin hücresine bırakmış
onlarla yetin demişler gibi
bense kendimle kavgaya tutunmuştum
tenime sensizlik çarpıyordu
içim titriyordu
kalbim nefessiz kalır gibiydi
bense ölmemek için çırpınıyordum

sonra sesini arıyordum
saat beni bensiz bıraktığı bir zaman
kendi odama yabancı kalmış gibi
kendi yatağımda
kendi ellerime
kendi yüzüme
kendi sesime

şimdi sen belki
bir uykunun ortasında
sırtını mutluluğa dayamış uyuyorsun
bense sensiz bir geceyi daha
seninle baş başa
seninle kol kola
seninle dudak dudağa
seninle burun buruna sabah ediyordum
yokluğun ecelsiz bir ölüm gibiydi
nefessiz kalsam da
sensiz kalmayacağıma yemin etmişim

dün yoktun
bugün varsın
nefesini duymuyordum
kalp atışlarını da
ama kalbin kalbimin içinde yaşıyordu

ibrahim dalkılıç

12.09.2020
02.15 izmir