AĞLAMAK DÜŞTÜ
Eller eyvanlarda sefa sürerken
Benim de payıma, ağlamak düştü Onlar ibrişimden, gömlek giyerken Bize deli gönlü, dağlamak düştü Seven sevdiğiyle, aşka kanarken Deli gönül, sevdalara, yanarken Eller neşe ile, gülüp, oynarken Bize karaları, bağlamak düştü Sessiz bir kenarda dinlerken cigan Hep geride kaldık, olmadık nigan Bülbül bile güle, ederken figan Bize sükûneti, sağlamak düştü Asi rüzgar olup, poyrazla esip Yarından, vuslattan, umudu kesip Şu kara taşları, bağrıma basıp Bize nehir olup, çağlamak düştü Her türlü olaya, gülümseyerek İsyan etmeyip de, boyun eyerek Hayır da, belada, Hâk’tan diyerek Bize aşkta sabrı, yeğlemek düştü Her türlü olaya, boyun eğerek Bu günü, yarını, dünden sayarak Gün gelir şu kader, güler diyerek Yüreği kandırıp, eğlemek düştü Lüzumsuz şu talih dönmesin niye Ben çoktan bu kalbi, böldüm ikiye Senden yakışıklı, yok diye diye Şu nefsi aldatıp, yağlamak düştü Sadık DAĞDEVİREN Aşık LÜZUMSUZ |
Akıcı ve çok güzel bir eser.
Tebrik ederim. Saygılarımla...