Sabrın Sonu (es Selâm)
Es Selâm,
Doksan dokuz adına şayan, Esirgeyip kollayan, Selamı yayın diyen peygamberi yollayan, Selâmete çıkaran, Hakiki kudret sahibi olan tek ulu Allah’tır, Ayan beyan her şey ortada vesselam! Evet, Gördüğün hilkat değil, Hakikat: Çekirge sürüsü kadar çoğaldı, Sapıklar ve sapkınlığı yayanlar… Ve virüs gibi bulaşıp yayıldı, Aklın ve ilmin yolunu inkar anlayanlar, Hakk’ı yalanlayanlar... Haklısın lakin sabret! Evet, Şimdi namert bir dünyada yaşam çok sert, Ve yaşamak büyük bir dert, Alışman gerekecek… Sen nizama hürmet et, Doğrusun, dayanacak kudret kalmadı, Çünkü isyan eden ruhtur, candır, Ancak Allah suçları örten ve acıyandır, Haklısın lakin sabret!. Evet, boldur rahmeti, Gece biter, Gün, her sabah yeni umutlara doğar, Sulanır asmanın kolu dalı, daha gelmeden bahar. Esmez olunca da kuru ayaz, Çok nazlanmaz, Bolluk ve bereketiyle endam eder her sene yine yaz… Say say bitmez rahmete alamet, Sen yeter ki çalış, çabala, uğraş ve dua et, Ve sabret, Çünkü sabrın sonu selamet! Allah’ın yedi güzel ismine atfen yazılan şiir serisinin beşincisi) Zeybek Necip |
Güzel bir şiirdi, beğeniyle okudum. Şair Arkadaşımı içtenlikle KUTLUYORUM. Nice güzel şiirlere...