Kalbi Kırık Yıldızlar
istemsiz kıpırdanış
kapanmamış yaraya azat ağrısı dinmiş en son mutluluk ağzında belirdi sabaha dek bu son geceyi kutladık bir birini doğuran benzeşmeler üç asır önce aynı ağacın gövdesinden düşen yaprağı bu gün bir araya getirip mutabık olmak kargaların şahit olduğu eski anı çiçekleriyle fısıltılar yayan rüzgar bulutların söylediği şarkıyı yalanladı ne fark eder biraz dans eder gibi yürüdük parmak uçlarımızda havaya yayılıp şımardık durgun sulara doğru hiç kımıldamadan ay ışığının bakışlarını dinledik ömür ardını gerip fırladı geçtiği yolları hatırlamak istediyse de kalbi kırık yıldızların söylemek istediği bir söz oluverdi duyguları. |