Genç yaşında intihar eden kardeşim gibi sevdiğim, dost diye his ettiğim. Canımda can olan kardeşimin intihar haberini aldığımda gözyaşlarıma hakim olamadım, hüzünlendim, içlendim, kederlendim, ve öyle bir acı verdi ki yüreğime onu tarif etmek imkansız. Ya düşünsenize candan canan olan birini toprağa gömmek ve cenazesine gidecek imkânın yok, yetişemiyorsun. Gidemediğine mı yanasın. Toprağa giren kardeşine mi yanasın. Böyle bir acı nasıl tarif edilir. Bilmiyorum. Kardeşlik kan bağı değilmiş bunu bir kez daha anladım. Yapabildiğim tek şey bir kaç satır yazmak, sessizce ağlarken kalemle dert yanmak. Allah onu af etsin. Mekânı cennet olsun inşallah. Lütfen siz değerli dostlarda hayırlı dualarınızı eksik etmeyin kardeşime.

Böyle olmadı çekip gitmek.
Pencereden fırlatılmaşı bir taş gibi.
Parke taşlarına öylece uzanmak.
O boylu postlu adam nasıl öylece yere uzanır
Böyle gitmek olmadı gardaş.
Daha okuyup büyük adam olacaktın.
Ben büyük adam olduğunu görünce seninle gurur duyacaktım.
Çalıştığım otele gelecektin, herşeyi ben karşılayacaktım.
Niye çekip gittin ve GARDAŞIM
Bizi yüz üstü bıraktın, çaresiz bıraktın.
Söylesene gardaş ne biçim gitmek.
Daha bir filiz gibi gençtin.
Daha evlenecektin düğününe gelecektim.
Ulan nikah şahidin ben olacaktım.
Bu ne acele bir gidişti gardaş
Takım elbise yerine toprağı üstüne örtün.
Sen gittin mutlu musun,? bak görüyor musun?
Kardeş dediklerin hepsinin gözü yaşlı başları önlerine eğik.
Ailen harap bitap düşmüş, annenin gözünden yaşlar dinmiyor.
Baban küsmüş, ağlamıyor gözleri, oysa içi kan ağlıyor.
Ya kız kardeşin, biçaresiz ne yapacağını bilmiyor, abisini kaybetti, en kıymetlisini.
Sen söyle gardaş yakıştı mı sana böyle bırakıp çekip gitmek.
Gitmekle biter mı sandın herşey.
Ya geride kalanlar, yaa bizler ne olacağız, ailen arkadaşların.
Ya oturup sigara içtiğimiz o kıytırık masalara
Onlara nasıl anlatırım yokluğunu.
Ya tavlada zarar tutarak kimi yeneceğim.
Düşünmedin mı bunları gardaş.
Okuldan kaçtığınızda sizi aramaya gelen hocaya ben nasıl söylerim
Efe yok, efe gitti, efe toprağa girdi, efe öldü
Ben nasıl söylerim hocaya.
Hoca bile inanmaz ki toprağa gitdiğine.
Sayenizde hocaya karşı sürekli pembe yalanlar söylerdim.
O nefret ettiğin hocan bile inanmazken öldüğünü,
Söylesene Efe ben nasıl inanayım toprağa girdiğini.
Giderken herkesle vedalaştın, öyle söylüyordu herkes
Ya ben abin, benle niye vedalaşmadın.
Ya ailenle niye vedalaşmadın.
Ya diğer kardeşlerimizle niye vedalaşmadan gittin.
Biz en sevdiklerin değilmiydik, bizle niye vedalaşmadın,
Yaşlı gözlerle hüzünlü bulutlar yükledin omuzlarımıza.
Yakıştı mı şimdi sana gardaş sen söyle.
Daha dün gibi hatırlıyorum cubur cubur yediğin tostları, içtiğin kolaları.
Bu gün ne oldu da yoksun, gittin hiç birşey olmamış gibi
Sessiz sedasız bir şekilde toprağa teslim oldun.
Ya gardaş bizi sevmedin mi, niye gittin,
Ulan biz seni sevdik be, snde sevdin bizi biliyorum.
Ama kızgınım sana gardaş
Ne olsa anlatırdın, ne derdin olsaydı söylerdin.
Ne yapmam gerekiyor diye sorardın bana.
Hatta manitadan ayrıldığında, dert yanardın benle.
Hiç unutmam, onu anlatırken korkuyordun, onu kaybetmekten.
Ve his ediyordum onu ne kadar çok sevdiğini.
Artık korkmana gerek kalmadı gardaş.
Şimdi sevgilin toprak oldu evin cennet oldu.
Artık korkmana gerek yok GARDAŞIM
Söylesene gardaş toprağı bizden daha çok mu sevdin.
Sen gittin ya biz, biz ne yapacağız,
Şimdi toprak kokacak benliğimiz,
Oturduğun sandalye de senin yerine fotoğrafın duracak.
Orelet içtiğin bardak hep dolu olacak ama her zaman buz olacak.
Sigara paketimiz de her zaman bir sigara duracak kimse onu içmeyecek.
Uyuduğun yatakta kokun olacak ama sen olmayacaksın.
Annen baban kardeşin. Ben diğer kardeşlerin.
Hep seni hatırlayacak ama yanımızda sen olmayacaksın.
"KARDEŞİZ BİZ, CANIZ BİZ, BİR CANIMIZ TOPRAKTA" DİYECEĞİZ
Olmadı be gardaş böyle çekip gitmek.
Madem gittin, mekânın cennet olsun,
Ve birgün bizde vardığın yere varacağız.
Benim hakkım sana helaldir gardaş.
Seni şimdi toprak kokan alnından öpüyorum gardaş.
Helal edesin hakkını.
SEVGİLİ GARDAŞIM EFE YE HİTABEN YAZDIM.
SİNAN TOKER
10/AĞUSTOS/2020