evvel zaman içindekarşılıksız taammüden sevdim seni dokunduğun gözlerinle aldattım her gece kendimi döktüğüm her yaş zina sayıldı.. senin sözlerinden kalma bu ayaz hayatıma ırsi bir ayrılık gibi düşüverdi sensizlik ellerimle cinnetimi gittin ya yalnızlığımı bırakıp uçurumun kenarında sözsüz cümleleler kurup kumdan sığınaklara gamdan kaçışlar açıyorum şimdi esrik sevdalardan nasibimi alıp en olmadık sevmelerde en iflah olmaz yaralarda kabuk bağlıyorum artık.. syrus |
idamlık tutkular,
yaşayabildikçe
sevgi...
sevgi kabuk bağlar mı sahi?