YOKSUN, NERDESİN..?bir yaprak yağmuruydu bizi ıslatan sapsarı... eylül yanı ağır basıyordu bakışlarımın ayaklarım güz adımlarıyla sana doğru gel (m) iyordu serçeler yaprak yağmurlarına bırakmışlardı kanatlarını şehrin varoşlarında da çocuklar çocuktu güz dudaklı anneler öpüyordu yanaklarından çocuk çığlıkları eylülleşmiş hazan nağmelerine dönüşmüştü bir yaprak yağmuruydu beni sırılsıklam ıslatan, güz çığlıklı serçelerdi... ateş kızılı gözlerim yangınlara sebepti denizlerde seni arıyordum sen ki; yüreğimde prangalara vurduğum sen ki; kıyamete kadar eşiğinde durduğum sen ki; bedenimde can..! yoksun... nerdesin..? ve nerde sevdam..? foto:k.turan |
candan ıradıkça hep kendini gözler
özlemek insanlıktan
aşksa metafizik
aşkın güz mevsiminde eylüle yazılır sözler
tebrikler...