''yaşamımla örtüşen bir aşkın bitiminde
avunmak için söylenen hiç bir söz gerçek olmuyor
gönüllerin tutuklu kaldığı dilde
hangi sesin özlemini çekebilirim ki senden başka ''

Bir özlemki ukde bir aşkın kıyısında duran.Haykırsam sesim duyulmaz gidişlerde.
Sesler yetmiyor kifayetsiz kalıyor bir uçurumun kıyısına yaklaşırken...
Bir tek gözler dile gelir byle bir yerde

''mutlusun belki de o hüzün kentinde
ve ben o mutluluğunun sebebi değilim
sessizliğe bırakmalıyım kendimi artık
sensiz bir yüreğin
ne de çok bizli cümle barındırdığını anlatabilirim o zaman ''

Kentler kurulurdu aşktan kalna kırıntılarla.Özlem fırtınaları savururdu bizi o kentin sokalarına.
Sesimde sensizliye dair bir usare damıtacağım sessiz cümlelere...


''kayda değer sevgimin sisli geleceği
içimde sürgünlüğü bitecek ağrıya bir kez daha teslim olurken
infazım imzalanmış olsa da yine de son bir istek sorarlar ya ''

Beni gözlerine gömsünler diyeceğim.Her ağladığında o kavak gövdesinde biraz daha batacak kavak mavinin mağrurluğuna...


''sormasınlar..

senden yoksun kalırken Tanrının unuttuğu bu şehirde
hayalinle hüznümü bitirmeye çalışmayacağım..''

Ah o zaman işte yaralandıkça mavi ben daha da öleceyim..


mükemmel ritmi ve güçlü imgeleriyle buram buram hüzün ,hazan kokan dizeler
yazan yüreğe saygımla...