kıyamet vakti kuşkusu.. bir aşkım vardı şu ceviz eskitmesi çekmecelerin birinde belleğimden saklanan yıllar öncesi nostaljimin varlığında yürek tescili kayıp mektupların zihni açıktır ele değdiğinde okşanmak isteyecek solgun mürekkebi harflerin anımsamak kâfi gelmiyordu paragrafın kördüğüm dimağına karmaşık kavramlar silsilesi zamansızlığın kum yığını oluyor insansı vicdanım yerinden alınmış kalabalık bir araf sığınağı at izine tozu bulutsuz küheylân yılkısı düşmüş ki düşmanım tercüman şiir ile yorumsuz birliktelik darmadağın şair perişan bir salgın ki ! epik aşklar yittiğinde anlaşılır avucundan bir kuş uçar karışır rengine kelebeğin dizeler b’ağlanır boş sandalın açığında denizin dalgalar gelsin de gidelim der martılar sessizliği kalbî feveranı duyulur yıkıntılar içinde zamanın mesafesiz turuncunun bir ucunda sensizliktir cehennemim... .. batarken kıyamet-i dünyanın sonuna kaldı koyu karanlığı// hislerde kasvet-i hüsranı gördünüz değil mi tüm seven insanları ? sizler de arasınday-dınız.. bense ; bir nedamet vakti aralığındayım görünmeyen düşlerde hazin uykulara dalmalıyım// .. |