Uzadıkça Uzadı Yollar
bir söz getirip koydun avluya
serin çayırların birbirine yalanlar söylediği kuşların konup kalktığı dal ve bahçe merasimi sonrası göğsünde uzayan yol oldu ağzım fazlası vardı heyecanlandığımda getirdiklerini öğüten bu gökyüzü var ya ışık sarkıtıp suları incittiğinde anlamsızlaştı bütün duygularım korkuyorum toprağa basarken bir karıncanın kalbini üzmekten köklerine sadık bir gölge olmak istiyorum gölgende duymadığım için beni affet daha çok sürdürmek kolay saçmalayıp boşluğu kuşatmanın zor sevgimin salkımlarını topladım bahçeden uzadıkça uzadı yollar sonu sonsuz sensizliğe yenildim. |