'Köprü'
/// Sonu olmayan bir köprü düşün!
Yürümeye koyul. Hiç bitmeyecek bir yolsa eğer hayat, Ve cümlenin başındaysa parantez Cümlenin sonunu sen bul! Güneş,Ay’a,ölüm,doğuma tezat İçinden çıkılmaz sentez İyiliğe karşı,fesat İnsan anlaşılması zor, kul./// Sisli dağların ardına saklıydı güneş Doğdu. Zaman ve mekan kopuk, Ruh bağımsız, Vicdan karantina, Bir hayal Adsız Bedenime dokundu. Puslu vadilere düşen her kartanesi Buz oldu Sesler geldi Tak,tuk Tak,tuk İnanması imkansız Ağaçları söken fırtına Boş bir sal Kaptansız Dalgaların arasında yokoldu Çiçeğin kaderiydi koparılmak Soldu Aşık olduk Yalansız Vurdular yükü sırtına Karınca neden topal? Arı balsız Uçurtmalarımıza ne oldu? Hücresi bölünmüş hayat Doğurdu Çocuktuk Habersiz Varamadık farkına Bir çoban,bir kaval Uçsuz bucaksız Bütün ormanlar onundu Ninemden dinlediğim masal Doğruydu Avunduk Sessiz Bakarken arkana Yaklaştı sonbahar Okyanus dipsiz İnsanoğlu boğuldu.... |