Bir kente tutsak-2Bugün her şey biraz senden, biraz benden Senden olan sessizlik, benden olan sensizlik olsun Sen varken Bu kentin rengi mavi, yol kenarları Kırmızı çiçekliydi utanınca kızaran yüzün gibi severdim çiçekleri Leylak kokuluydu sokakları Her mevsimi bahar Yağmurları aşkla ıslatırdı tenimi Sonra sen korkardım Senden sonra Kimsesizliğimi büyütüp Yalnızlığımı kirpiklerime astım Gözbebeklerim uyku taciri Umutlarımı pazarladım Yarınsız hayallerimin ışıltısında Varlığın yaşama sebebim Cennetimdi senli bu kent Gittin ya, Hani sen diyorum sevgili Sen gittin ya İşte ben o vakit Önce saçlarımdan sildim kadınlığımı Sonra; Tenimden sevişmelerimizin kokusunu Gecelerin zifirine sığınıp Bir bebek gibi emzirdim acılarımı Yoksun ya Azap bandıralı gemiler demirlidir Bu kentin vuslat limanlarında. Düşlerimde sevdamın yitikleri Yanaklarımda nefesinin sıcaklığı Dudaklarım dudaklarını arar boşlukta Bugün her şey biraz senden, biraz benden olsun Cennetim olan bu kent efkarda gidişinle Adın düşer aklıma Aklım çıkar Hayallere ilişir bakışlarım Hasretine bürünür kahır sözcüklerim Semaya açılır ellerim Bin ah ile çırpınırım Dilime sitemli dualar dolanır Ömrün ömrüm gibi geçsin aminlerinde susar yüreğim Sonra ben Ben sevgili Önce Hüzün dolu bu kente sonra kendime k ü s e r i m ~ 02:34 K.maraş sessizliği |