’aç kapını gel..
sen anlat ben dinleyim
uzun uzun bakışalım hatta
sen kabuslarını anlat,
ben güldüğümü saklayayım
olduğun her yerde zerrem kalsın..
...’’

__

bin taşa bölündüm
hayatın kör noktasındayken
göğe bir güvercin bıraktım
deli , hırçın..

bu şarkı
bu ten
ve
bu
iç çekişlerim..
boşluklardan d/arağacına yükselen
en büyük hayal zedemdir..
..
..

ışığımın hiç doğmayan mezopotomyası
gelmesin artık..
aynadaki yüzün
avutmasın artık..
..
..

kara lekeli rüyalar..
ölü şairlerin satırlarında
deniz olsun
su olsun
..
..

uzaklarda ağır ağır
şen çocukların ellerinde
kasırgalar kıvrıldı
sancılı tutkularla..
ve
ilk kez böyle doğdu güneş
kızıl vahşi..
önce
düş sekmelerimden düşürdü beni..
sonra
uçurumlarından yuvarladı
..
..
bu ev
bu aynalar
ve
bu fısıltılarım..
dokunsa sanki
girdaptan yankılanır gibi
çatlaklara tuz basar..

dokunsa
tüm makamda melodiler
dumanımda boğulur..

ilk kez ben kalmışım rüyamda
yasak şarkılar
dilimde..
aktım
sırılsıklam ..

’’başucunda benden kalan tuzak..
en büyük zevkindi..aşkla parçalanmak..
kirpiklerim kadar yakın olacağız seninle bir gün..’’

Belma.