Minik bir jest 4Şiirin hikayesini görmek için tıklayın Değerli dostum;
Erkan Cem Arslan’a ait olan "Gidiyorum bu şiirden" adlı şiirine kattığım, bir yorumumdur. Sen evvel ki şehrimdin Yani öncesi sonrası değil Peki ya sonram var mıydı? Bilmiyorum... Biz Emirgan da Seninle çay yudumlarken Terk edilmiş sahilin kırık taburesinde Garson -abi kuş- demeye kalmadan sıçıyordu üzerimize! Ah Ne güzel Günlerdi onlar Değil mi? Hatırlar mısın Bir akşam Haliçten dönüyorduk hani Bir çocuk sarı ışığı beklemeden aniden geçti karşıya Kırmızı mıydı yeşil miydi o aman neyse ne işte Sen Beklemediğim Ummadığım bir refleks ile Çocuğun üzerine bir an atıldın Öyle bir haldi ki senin ki Puşt şoför sanki bilinçli gibi Ayağından fırlayan ayakkabının O yüksek ölçekli hani senin çok sevdiğin topuğunu kırdı! Ulan Diye daldım Ne diş bıraktım Ne ağız ne göz ne yüz! Gariptir ki Bir damla olsun Kan dahi akmadı iyi mi heriften Halbuki bıçak girmişti karnıma beyzbol sopasının kırılmasını saymıyorum bile! -Ulan Behçet- Kaç kere Dedim ben sana İçme şu zıkkımı diye Türlü türlü hikayeler anlatıyorsun yine çocuğa! -Bak kalbimi kırıyorsun Kerime- Vallahi korkuyorum Senin gibi salak olacak diye bu çocuk Kalk git banyoya soğuk suyla bir duş al Yahu mutfağa değil şaşkın adam banyoya banyoya... 4.7.2020 Adnan Bilgiç |
Şiirlerde alkolü kullanan çok şair olur tıpkı ay’ı ve göğü kullanan olduğu gibi..
ama sizin şiirlere yakışıyor alkol. Şiire tat katıyor, hayatın içine sokuyor.
Ben de emirgan olmasa da ( o kadar Zengin değildim:)))) sarayburnu’da çok oturdum. O kırık sandalye orada da vardı ve kuşlar... gülhane parkı..
Eski tarihli İstanbul vardı.
Tebriklerimle şair
saygılar