Baba
-Dün bıraktım düşlerimi-
Her sokağın bir köşesine Ardından bir hüzün gölge ile Bin acı çeken gözlerime son perdeyi çektim! Dün çocukluğumu bıraktım Hayatın kör zifiri karanlık çöplüğüne! Ardından oyuncaklarımı kör ebe saklambaç oyunlarını. Hiç acımadım Yaktım! Senli sensiz Siyah beyaz fotoğrafları Dün ruhumu bıraktım Çocukluğumu gençliğimi Hoyrat ve çelimsiz yüreksiz bir rüzgara. Ardından seni düşündüm yine Hani beni bırakıp giderken kaçtığın O uzak şehirlere doğru daldı gözlerim birden bire! Ve dedim ki kendi kendime Keşke ölseydin baba! Keşke ölseydin de Bu kadar acı Çekmeseydi Oğlun... 15.4.2008 / 23.9.2020 Adnan Bilgiç |
Şu halimi gör de ağlama baba !
Uzaktan günahı salma dur daha
Sevdim güz gülleri, eğleme baba !
Rüzgarların olsun es yüreğimde
Bütün kurbanları kes yüreğimde
Haykırsın acılar ses yüreğimde
Yeter ki hüzünle, dağlama baba !
Zühre Yıldızısın ararım mana
Silme göz yaşımı düşerim yana
Daldıkça dünlere sıkarım bana
Zalimmiş bu adam, belleme baba !
Duyguları gülden aldım da geldim
Umutları yelden bildim de geldim
Makamı mevkii sildim de geldim
Dünyada rezilim, anlama baba !
Seni hatırlarım Allah adamı
Uçurdun yalancı dilli nadanı
Her zaman ederim güzel yadını
Gelmeyen evladı, bekleme baba !
Hiç hayır görmedin çoğu evlattan
İyi ki ben vardım şükür Allah’tan
Hele birine de kızdın sabahtan
Sende gün görmedin, oflama baba !
Kara Ahmet’im der, dünya fanidir
Büyüğe hürmetim, haktan kanidir
Babamsın canımdan, eller manidir ?
Bende seni sevdim, dinleme baba !
Bu anlamlı, naif ve hüzünlü şiir benimde geçmişte yazdığım şiiri aklıma getirdi.
Güzel gönlünüz huzurla dolsun değerli hemşerim.
Selamlar hayırlı geceler dilerim.