ÇOCUKLARA DOKUNMAK YASAK OLMALIYDI OYSAŞiirin hikayesini görmek için tıklayın Ölümle ilk tanışmamdı mavi mısralar ve nice gel-git sarmalında hidayetin karıncalanan ayakları yüreğin aksadığım her köşe başı içimde şehla bir girift ve bendim şehrin de gecenin de arkasını toplayan… Gündü ölen ve gün yüzlü kadınlar: Gün yüzlü çocuklarını Geceye ve iblise kurban veren analar Sözcüklerin de hükmü yok masumiyetin ise Düş irisi gözlerinde Çapkın rüzgâr değildi hayatları ıskalayan Bilakis mevsimdi şairin g/özünden düşen Bir de ihanet ve nefsine ölümlerden Ölüm beğenen bencil ve isyankâr ruhlar sokağında Kandırdığı masumiyeti Irgalamadan çocuklara dokuna eller ve kirli Bedenler en kirlisinden hem de Şeytana dahi pabucunu ters giydiren İsyankâr ve kirli emeller… Hala ısrarla Hala tezat varlıklarıyla Hala kanatlarını kırmak adına Köşe başında bekleyen Hunharca katleden Çocuk olmanın asaletini taşıyan O sabi bedenlerde ve yürekte Asılı bir kehanet Nasıl da solmaya muktedir bir güneş Bin bir yeis Katıksız hevesle ve ihtiras yüklü binlerce Manivela Çocuklara dokunmak yasak olmalıydı oysa. Gündü geceden yola çıkan Gündü karanlığa caka satan Gecenin feri sönüp de Asılı bir hakkaniyetmişçesine Çocukları kirleten sakil ve sefil nidalar Bilip bilmeden kanan ve kandırılan nice mazlum Cahil değildi hiç biri Tek suçları çocuk olmak Azgın ruhların istilasında Asılı kanatları ile ölüm meleğine İşaret çakan bir ulema Göğün katlarında dolunay Şehvete isyan eden mazlum ve melek Ömrün yokuşu olmamalıydı oysa son durak Henüz yolun çok başında nice çocuk. Göğün katları Ömrün katmanları Zifiri karanlık Zalimce soluyan ve solduran Masum kalmanın bedeli olmamalıydı bir kehanet Varsa yoksa çocuk Saf tuttuğu ömrün yaldızlı yolları Uzanan yavaşça cennete Gün yüzlü çocuk her biri Ansızın terk ettikleri o kucak Elbet b/eşiğinde ömrün Anne kokusuna ve nefesine ebediyen hasret. |
Muhteşem
Tebrikler kocaman
Selam ve iyi geceler