GEL BENDE YAŞA
Deniz ortasında açmış güller misali,
Uzatıyorum elimi sana, uzanamıyorum Yakalasam diyorum, tutamıyorum Yürümek istiyorum sana doğru boğulacakmış gibi oluyorum. Ne kadar yakınımda idin şimdi, neden uzaklaştın gülüm. Senin gözlerine bakar, mevsimleri yaşardım. Yazım, kışım, ilkbahar, sonbaharımdın Geceleri düşüm, gündüzleri gülüşüm bedenimde kanım, can veren can damarımdın. Yeşil renkli ela gözlüm. Ne vardı aramızda ayrılacak. Ben Deniz’i de sevmiştim Selin’i de Ne kadar yakın idin. Kanım kaynadı, ellerim titriyor demiştin Ya dudakların titremiyormu.? Hafif esen bir rüzgar, nasıl da sallıyor yapraklarını Gel, uzaklaşma gülüm, yakınımda kal Yapraklarına duldalık,güllerine gölgelik olayım. Gel vatanın olayım Taşın, toprağın, dalında biten yeşil yaprağın Şıvgınından çıkan dikenin,kökünden aldığın suyun olayım. Vatanın olayım vatanınn. Ne kadar yakın idin; Neden uzak oldun gülüm. Yazmaz oldu kalemim, rengide Beyaz. Sevmez oldum denizin rengini Neden mavi! Oysa; olsa idi, pembe, kırmızı yada moru Kenarımda kıyımda, toprağımda yetiş gülüm Hatırlatıyor bu gökyüzünün rengi, seni bana Bakamıyorum artık, geceleri gökyüzünede Oysa çok yakınımda idin Neden yıldızlar kadar uzak oldun gülüm. Sen nerede yaşamak istiyorsan orada yaşa Bir zamanlar benimde, öyle bir dostum vardı Güle doğru gider iken denizde boğuldu. Sen gel bende yaşa Vatanın olayım Sana tapayım. Şimdi neden uzaktayım gülüm Kemal Keçeli |