Üzerine kedi resmedilmiş bir mandalla
Panoya tutturulmuş not kağıtlarından birinde
Sevmekle ilgili bir paradoksun altına yazmışım
Adının baş harflerini...

Nasılını tahmin edemeyeceğim anlarınlarının içinde olmak istemeden
Seni istemenin sakin halini yakaladım yarım açılmış bir pencerede asılı aksimde

Boynumdaki çukura edilmiş iltifatı anımsadım.
Beğenildiğini duyduğum parmaklarımı severken yakaladım diğerlerini usulca
Öyle bir ürperdi içim...

Çok düşünüyorum şu sıralar, kaç çizgi vardı göz çukurunun kenarında,
Sağ elinde ben var mıydı...
Neden bakmamışım, nasıl unutmuşum, bakarsam anımsayacak mıyım sonra.

Uzak geliyor orası, uzaklaşıyorsun, gölgen hızlanıyor
Gün gün...
Korkmak için bile miskin ruhum
Uyukluyorum,
Uyandırsana...

Son gelişine benzemez, ilk gelişine yakın
Yaklaşsın nefesin istiyorum,
Dokun...

Sokakları, uğultuları gittikçe kendime benzetir oldum bu mevsim
Duvarda asılı dalgası dondurulmuş bir fırtına resmi seyrettim
Tam üç saat... Tek damla kıpırdamadı.
Arkamdan uzanarak, okuduğum haberi okumaya çalıştığını hayal ettim
Eskisi gibi.
Kokunu almaya çalıştım, olmadı...

Niçinini bilmek istemeyeceğim hallerin içinde olmak istemeden
Seni istemenin suskun halini yakaladım ses tuşu kapatılmış bir romantik filmde
Akşamları ince tülle kapalı pencerelerden sızan insan suretleri gibi
İki şakak arası gezenleri deşifrede dudaklarım
Uzuyor edilmemiş cümleler, uyuşuyor talep edişteki heves.
Yatak huzur satmıyor, örtü ayaklarımı ısıtmıyor
Üşüyorum.
Sarılsana...

Son gelişine benzemez, ilk gelişine yakın
Yaklaşsın nefesin istiyorum,
Dokun...

29.06.2020