Ne Kaldıysa
Gecenin sessizliği delip geçiyor zamanı
Tiktakları saatin ardarda sıralanır İçimde ne de sıkıcı bir hezeyan ki bunaltır Mevsimlerden yaz, üstelik hasat zamanı. Neyin hasadı var elde bilemiyorum Geçmişten ta bugüne demleniyorum Çay olsaydı içilmezdi bu beklenmişlikle Kolaylardan asla haz almıyorum. Meşakkatli olunca mı güzel şu hayat Ya da benim kaderim mi hey hat Sen yürüme doğru yolda,at taklayı Kul görmezse de Hüdâ görür bu ezayı. İyi niyeti muhafaza etmektir sabır Bu sabrın sonunda olunur elbet takdir Rahmeti beklediğimiz yer hep bellidir Onun için ezalara katlanmak mübahtır. Bir küçük risaledir belki de ömür denen Halis kullara rastlamaktır asıl hediyen Geçici şu mekânda ister avare ol,ister oyalan Kıymet verdiklerindir daima sırtından vuran. Biz biliyor kimler halis aslında,kimler hain Resmini kalbimize nakşettik yaşanan her gün Ne öncesinde vardı samimiyet,ne de şimdi Temizler her kiri kalplerde koşulsuz sevgi. Onu aramadık mı hepimiz dört koldan Ne de zor bulunur o,kumaşı atlas ve libastan Doludizgin yaşanan şu çocukluk yılları Hafızalardan silinmez mutluluktur,orda her anı. Elde yine de kalan birşeyler var İşte onlar ebeden saklanmalılar Bizi kendimize getiren o aşk ki ilahi Son nefese dek yaşatılmalıdır bu sevgi. Oğuzhan KÜLTE |